Το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου ζυμώνουν «τυρόπιτες», δηλαδή κίτρινο ψωμί με αναφιώτικη ζαφορά (σαφράν) και ντόπιο τυρί. Το απόγευμα σε όλο το χωριό είναι διάχυτη η μυρωδιά του ξύλου που καίγεται επί πολύ ώρα για να προετοιμάσει το «φουρνί» να δεχτεί το κατσικάκι σε ταψί με αναφιώτικο τυρί, σκεπασμένο καλά με αλουμινόχαρτο, για 6 ώρες περίπου.Στην Ανάφη την Μεγάλη Εβδομάδα οι νοικοκυρές ετοιμάζουν τα πασχαλινά γλυκίσματα, τσουρέκια με κόκκινα αυγά, κουλουράκια και τα παραδοσιακά μελιτερά με φρέσκια μυζήθρα.

Η πόρτα και η καπνοδόχος του «φουρνιού» σφραγίζεται με λάσπη από χώμα, για να μην περάσει αέρας και καεί το κρέας. Μετά την Ανάσταση το κατσικάκι είναι έτοιμο.

Την Κυριακή του Πάσχα οι καμπάνες χτυπάνε χαρμόσυνα από το πρωί.

Το απόγευμα γίνεται η Δεύτερη Ανάσταση και όλοι οι κάτοικοι συγκεντρώνονται στην πλατεία του Αγίου Νικολάου, όπου μετά την λειτουργία και την περιφορά των εικόνων, μοιράζονται γλυκά από τις οικογένειες που έχουν χάσει κάποιον δικό τους.